ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΗ ΕΚΠΟΜΠΗ ΡΑΔΙΟΥΡΓΙΕΣ ΝΕΤ 105.8

Έχουμε σε τηλεφωνική σύνδεση την ρεπόρτερ μας Γιώτα Μωραΐτη. Καλησπέρα Γιώτα, για τι θα μας μιλήσεις σήμερα;

Καλησπέρα παιδιά, καλησπέρα και στους ακροατές μας. Σήμερα θα αναφερθούμε σε μια έρευνα που αναφέρει τα οφέλη της μουσικής στα παιδιά και πως όσα παιδιά μαθαίνουν μουσική έχουν καλύτερες επιδόσεις στο σχολείο.

Πολύ ωραία Γιώτα, πες μας λίγα λόγια για την έρευνα.

Σύμφωνα με αμερικάνικες μελέτες, η εκμάθηση ενός μουσικού οργάνου συμβάλλει στην βελτίωση της συμπεριφοράς των παιδιών, αφού η εργασία στο πλαίσιο μιας μικρής ομάδας απαιτεί εμπιστοσύνη, σεβασμό και συγκαταβατικότητα, καθώς επίσης αναπτύσσει και το αριστερό μέρος του εγκεφάλου. Ακόμα, έχει αποδειχτεί ότι η μουσική παιδεία βελτιώνει την μνήμη αφού 20% περισσότερες πληροφορίες θυμούνται τα παιδιά που μαθαίνουν κάποιο μουσικό όργανο.

Γιώτα, έχει ακουστεί ότι παιδιά με μουσική ευφυΐα φαίνεται να έχουν έφεση στα μαθηματικά. Αληθεύει κάτι τέτοιο;

Όντως αυτό είναι αλήθεια. Σύμφωνα με τον κ. Αλέξανδρο Φωτεινό, ιδιοκτήτη ωδείου και δάσκαλο μουσικής επισημαίνει ότι η μελέτη είναι απαραίτητη και η ενασχόληση με την μουσική μαθαίνει στα παιδιά τις έννοιες της συγκέντρωσης και της υπευθυνότητας.

Σύμφωνα πάντα με την έρευνα, ποια άλλα οφέλη προσφέρει η μουσική στους νέους;

Σύμφωνα με την κ. Καλομοίρη, πρόεδρο του Εθνικού Ωδείου, τα παιδιά αναπτύσσουν μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα καθώς αποκτούν κάποιες δεξιότητες. Το κυριότερο είναι ότι μαθαίνουν από μικρή κιόλας ηλικία να οργανώνουν τις δραστηριότητές τους. Τέλος, η μουσική παιδεία συμβάλλει σημαντικά στη διαδικασία της κοινωνικοποίησης, αφού η παρουσίαση ενός μουσικού κομματιού στο κοινό απαιτεί ωριμότητα και επομένως βελτίωση της κοινωνικότητας.

Ποιος θα πρέπει να είναι ο ρόλος των γονιών απέναντι στα παιδιά τους που επιθυμούν να μάθουν κάποιο μουσικό όργανο;

Οι γονείς διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο. Σύμφωνα με τον κ. Φωτεινό οι γονείς οφείλουν να δίνουν στα παιδιά τους ερεθίσματα σχετικά με την μουσική. Ακόμα, και αν οι γονείς δεν έχουν τις απαιτούμενες μουσικές γνώσεις καλό θα ήταν να προσπαθούν να μαθαίνουν τα βασικά ώστε να παρακολουθούν την μελέτη των παιδιών τους και να τα παρακινούν, χωρίς βέβαια να τα καταπιέζουν.

Σ’ ευχαριστούμε!

ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΗ ΕΚΠΟΜΠΗ ΡΑΔΙΟΥΡΓΙΕΣ ΝΕΤ 105.8

Έχουμε στο στούντιο την ρεπόρτερ μας Γιώτα Μωραΐτη. Καλησπέρα Γιώτα, για τι θα μας μιλήσεις σήμερα;

Καλησπέρα παιδιά, καλησπέρα και στους ακροατές μας. Σήμερα θα σας μιλήσω για την αλλαγή στο σύστημα της κινητής τηλεφωνίας, που αφορά τα καρτοκινήτα και θα ισχύσει από αρχές Ιουλίου.


Ο νέος νόμος σε τι αναφέρεται και θα υπάρξει ένα διάστημα προσαρμογής;

Σύμφωνα με το νέο νόμο που έχει στόχο την καταπολέμιση της εγκληματικότητας, από 1 Ιουλίου έως και 30 Ιουνίου 2010, οι κάτοχοι καρτοκινητών θα πρέπει να καταφύγουν στις αντίστοιχες εταιρείες κινητής τηλεφωνίας και να δηλώσουν τα πλήρη στοιχεία τους. Μέτα λήξη της προθεσμίας όποια κάρτα SIM δεν έχει ταυτοποιηθεί, η σύνδεση θα διακόπτεται.


Ποιοι θα είναι οι νέοι όροι που θα ισχύουν στο εξής;

Στο εξής, η κάρτα θα είναι μια και μοναδική και θα πωλείται μαζί με το κινητό εφόσον επιδεικνύεται η αστυνομική ταυτότητα. Οι χρήστες θα μπορούν να αγοράζουν χρόνο ομιλίας των 5 ή 10 ή 20 ευρώ από τα αντίστοιχα σημεία πώλησης, όπως άλλωστε έκαναν, με την διαφορά ότι θα δίνουν τα πλήρη στοίχεια τους. Η κάθε κάρτα θα έχει ένα κωδικό αριθμό που θα αντιστοιχεί σ’ ένα συγκεκριμένο πρόσωπο. Τα στοιχεία του προσώπου θα υπάρχουν στις εταιρείες και οι διωκτικές αρχές, ύστερα από εισαγγελική παρέμβαση θα μπορούν ανά πάσα στιγμή να έχουν πρόσβαση σ’ αυτά.


Έχουν προκληθεί αντιδράσεις;

Ναι, υπάρχουν αντιρρήσεις για την παραβίαση προσωπικών δεδομένων. Ωστόσο, η Κυβέρνηση υποστηρίζει ότι ο νέος νόμος θα είναι σαφής και απόλυτα προσαρμοσμένος με το καθεστώς που ισχύει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.


Οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας συμφωνούν με το νέο νόμο;

Οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας διαφωνούν με την αντίστοιχη ρύθμιση καθώς πιστεύουν ότι το πρόβλημα της ασφάλειας δεν θα λυθεί ριζικά, εφόσον θα πωλούνται στην μαύρη αγορά κάρτες οι οποίες έρχονται από χώρες του εξωτερικού στις οποίες πωλούνται ελεύθερα. Τέλος, να πούμε ότι οι εταιρείες αντιδρούν καθώε είναι αναγκασμένες να αλλάξουν τον τρόπο λειτουργίας τους και να αναδιατάξουν τα δίκτυα πώλησης και βέβαια κατί τέτοιο θα επιφέρει αυξημένο κόστος στις εταιρείες.


Σ’ ευχαριστούμε!

ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΗ ΕΚΠΟΜΠΗ ΡΑΔΙΟΥΡΓΙΕΣ ΝΕΤ 105.8

Έχουμε στο στούντιο τη νέα μας ρεπόρτερ Γιώτα Μοραΐτη. Καλησπέρα Γιώτα, για τι θα μας μιλήσεις σήμερα?

Καλησπέρα παιδιά, καλησπέρα και στους ακροατές μας. Σήμερα θα σας μιλήσω για μια έρευνα που πραγματοποίησε πρόσφατα η Μονάδα Εφηβικής Υγείας της Β Παιδιατρικής κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών με τίτλο «Σεξουαλική Συμπεριφορά των Ελλήνων Εφήβων».

Πολύ καλά. Πες μας λίγα λόγια σχετικά με την έρευνα.

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε 1538 εφήβους και παρουσιάστηκε στο 2ο εντατικό συνέδριο εφηβικής Ιατρικής που διοργανώθηκε πρόσφατα στην Αθήνα. Πιο συγκεκριμένα, 735 αγόρια και 803 κορίτσια, με μέσο όρο ηλικίας 14-15 χρονών, ρωτήθηκαν σχετικά με την σχέση τους με το σεξ και τις γνώσεις που έχουν για το θέμα. Οι απαντήσεις που έδωσαν οι μαθητές απέδειξαν ότι οι έφηβοι είναι αρκετά απελευθερωμένοι με το θέμα του σεξ.

Μάλιστα, ποια ήταν τα αποτελέσματα της έρευνας?

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, το 16% των εφήβων ανέφερε ότι έχει ολοκληρωμένες σχέσεις από την ηλικία των 12-15 ετών περίπου, ενώ το 20% δήλωσε ότι έχει βιώσει κάποιου είδους σεξουαλική εμπειρία εκτός της διεισδυτικής επαφής χωρίς όμως προφυλάξεις. Δυστυχώς η έρευνα αποκάλυψε ότι τα 2/3 των νέων χρησιμοποιούν περιστασιακά προφυλακτικό ενώ το 30% των εφήβων είτε δεν χρησιμοποιούν αντισυλληπτικές μεθόδους είτε χρησιμοποιούν αναξιόπιστες μεθόδους αντισύλληψης. Επίσης, να πούμε ότι παρόλο που το 8.2% των κοριτσιών έχει χρησιμοποιήσει επείγουσα αντισύλληψη (το χάπι της επόμενης ημέρας) με το φόβο ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης, δεν φαίνεται να διεκδικεί αποφασιστικά μεθόδους αντισύλληψης.

Αρκετά ανησυχητικό αυτό. Γιώτα υπάρχουν κάποιοι παράγοντες που συσχετίσθηκαν με τις πρόωρες σεξουαλικές επαφές των εφήβων?

Ναι, σύμφωνα με την κ. Άρτεμη Τσίτσικα, επιστημονική υπεύθυνο και λέκτορα Εφηβικής Παιδιατρικής κάποιοι παράγοντες που σχετίζονται με την ολοκληρωμένη σεξουαλική επαφή από την ηλικία των 12, είναι η αστάθεια του οικογενειακού περιβάλλοντος, όπως ένα πρόσφατο διαζύγιο των γονιών, οι σεξουαλικά έμπειροι φίλοι καθώς και η αναζήτηση πληροφοριών σχετικά με την σεξουαλική αγωγή απο φίλους ή από μεγαλύτερα αδέλφια. Σύμφωνα με τους ειδικούς, η έναρξη της σεξουαλικής ζωής απαιτεί υπευθυνότητα και αποτελεί θέμα εκπαίδευσης και σεξουαλικής αγωγής. Την ίδια ώρα αρκετοί νέοι πιστεύουν ότι το θέμα του σεξ θα έπρεπε να μπει από μικρή ηλικία στις συζητήσεις με τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς προκειμένου να είναι περισσότερο ενημερωμένοι και προστατευμένοι από σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα και από μία ενδεχόμενη ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη.

Σ’ ευχαριστούμε!

Αποχή και παραλία...

Οι προεκλογικοί αγώνες των κομμάτων, οι δημοσκοπήσεις και όλες οι συζητήσεις περί ευροεκλογών τελείωσαν την περασμένη Κυριακή στις 7 Ιουνίου. Τα εκλογικά αποτελέσματα βγήκαν, το Κυβερνών κόμμα έχασε με ελάχιστη διαφορά από το ΠΑΣΟΚ και τωρα η επόμενη μέρα των ευροεκλογών... Θα αλλάξει άραγε κάτι προς το καλύτερο στο πολιτικό πεδίο;
Να τα πάρουμε όμως όλα από την αρχή. Τα αποτέλεσματα των ευροεκλογών έδειξαν καθάρη νίκη του ΠΑΣΟΚ από τη ΝΔ, μικρή άνοδο των μικρών κομμάτων και βέβαια μια αδιαφησβήτητη αποχή των Ελλήνων από τις κάλπες. Η αποχή αυτή έφτασε στο 50%, δηλαδή οι μισοί έλληνες απαξίωσαν τις ευροεκλογές. Και προκύπτει το εξής ερώτημα: Η αποχή του 50% ήταν συνειδητή ή λόγω του τριημέρου του Αγίου Πνεύματος; Από τη μια πλεύρα, το γεγονός ότι το 50% δεν προσήλθε στις κάλπες για να ασκήσει το εκλογικό του δικαίωμα φαίνεται ανησυχητικό και φανερώνει την απογοήτευση το κόσμου. Οι πολίτες έχουν πλέον καταλάβει και νιώσει την κοροϊδία των κομμάτων. Βαρέθηκαν να βλέπουν το ένα σκάνδαλο να προκύπτει μετά το άλλο, κουράστηκαν να ακούνε τους υπουργούς να λένε « Εγώ αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη». Όλα αυτά έχουν ξεσηκώσει τους πολίτες, όλοι μας αναρωτιόμαστε μέχρι που θα φτάσει αυτή η κατάσταση. Μέσα σε όλο αυτό το δυσάρεστο κλίμα, η μόνη απάντηση που μπόρεσε ο κόσμος να δώσει στους πολιτικούς αρχηγούς των κομμάτων ήταν η αδιαφορία, η απάξίωση, η αποχή από τις ευροεκλογές. Υπάρχει όμως, και η άλλη πλευρά του νομίσματος, η αποχή του 50% δεν θεωρείται ότι πράκτηκε συνειδητά, ότι ήταν η απάντηση των πολιτών προς τα πολιτικά κόμματα και στους πολιτικούς τους αρχηγούς. Ένας σημαντικός αριθμός από τους έλληνες που δεν προσήλθαν στις κάλπες, προσέφυγε στις κοντινές παραλίες και άλλοι εκμεταλλεύτηκαν το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος, δραπετεύοντας στα κοντινά νησιά για μίνι διακοπές. Μη ξεχνάμε όμως, πως όλα αυτά συνδιάζονται και με το γεγονός ότι η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος για τις ευροεκλογές δεν ήταν υποχρεωτική.
Η ΝΔ, η Δεξιά μπορεί να έχασε με μικρή διαφορά από το ΠΑΣΟΚ, όμως σημαντική και ενδιαφέρουσα υπήρξε η μικρή άνοδος των μικρότερων κομμάτων. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον προκάλεσε η ελάχιστη άνοδος του ΛΑ.Ο.Σ, ενώ το ΚΚΕ και τα υπόλοιπα κόμματα της Αριστεράς παρέμειναν στάσιμα. Που να οφείλεται άραγε αυτή η μικρή άνοδος του κόμματος του Καρατζαφέρη; Μήπως στις ξεκάθαρες θέσεις που υποστηρίζει σε εν αντιθέση με τα κόμματα της Αριστεράς; Μία από τις θέσεις του ΛΑ.Ο.Σ είναι το θέμα των λαθρομεταναστών. Σε μια χώρα όπου ανθίζει η ξενοφοβία, τέτοιου τύπου κόμματα κερδίζουν όλο και περισσότερο έδαφος στην πολιτική κατάταξη. Και να τώρα, που η ΝΔ στρέφεται και αυτή προς το θέμα των λαθρομεταναστών προσπαθώντας να λάβει αποτελεσματικά μέτρα.
Τέλος, όποια μέτρα και αν παρει η Κυβέρνηση, το πολιτικό σύστημα της χώρας πάσχει. Η Παιδεία, η Υγεία, το Ασφαλιστικό είναι ανεπαρκή. Ίσως με το μήνυμα των αποτελεσμάτων των ευροεκλογών να αλλάξει κάπως το πολιτικό σύστημα αλλά και πάλι δεν θα γίνουν ουσιαστικές αλλάγές. Για το αν τώρα, η νίκη του ΠΑΣΟΚ προϊδεάζει και την νίκη του στις βουλευτικές εκλογές, αυτό είναι ακόμα άγνωστο. Το σίγουρο είναι πως όλοι αυτοί με τα σκανδαλά τους, το μήνυμα το εισέπραξαν. Το μόνο που απομένει είναι να δούμε τι θα γίνει στις βουλέυτικές εκλογές...

Ελευθερία του λόγου με όρια - χωρίς όρια

Πρόσφατα το ραδιοτηλεοπτικό συμβούλιο έκοψε την μετάδοση της εκπομπής «Η στιγμή της αλήθειας» στον ANT1. Η απόφαση αυτή προκάλεσε τις αντιδράσεις των στελεχών του σταθμού λόγω του ότι σε καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα που προβάλλεται η συγκεκριμένη εκπομπη δεν έχει παρθεί ανάλογη απόφαση. Αυτό το γεγονός στάθηκε αφορμή για να ξεκινήσουν συζητήσεις σχετικά με τα όρια της ελευθερίας του λόγου και το αν πρέπει να υπάρχουν όρια. Όρια στην ελευθερία του λόγου; Μια τέτοιου είδους ερώτηση φαίνεται μάλλον οξύμωρη αφού όρια και ελευθερία είναι δυο αντίθετες λέξεις. Δεν γίνεται να μιλάμε για ελυθερία του λόγου και παράλληλα να μιλάμε και για όρια, περιορισμούς. Ωστόσο, ελευθερία του λόγου υπάρχει και πρέπει να υπάρχει, πάντα όμως συνοδεύεται και από κάποιους περιορισμούς. Δεν είναι λίγες οι φορές που τα Μέσα έχουν υποστεί κυρώσεις από το ραδιοτηλεοπτικό συμβούλιο για παραβίαση των ορίων της ελευθερίας λόγου. Και εδώ προκύπτει το ερώτημα, τα Μέσα έχουν το δικαίωμα να εκφράζουν ελεύθερα τη γνώμη τους;
Από τα Μέσα Ενημέρωσης, ο Τύπος έχει ελευθερία λόγου, μιλάμε για την ελευθερία του Τύπου. Σχεδόν πάντα, ονόματα, πρόσωπα στον Τύπο δημοσιεύονται στην τηλεόραση όμως όχι. Μπόρει στον Τύπο να γράφεται και να δημοσιεύεται ελέυθερα ο,τιδήποτε, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και εκεί περιορισμοί. Σύμφωνα με το άρθρο 14 του Συντάγματος, ποινικές κυρώσεις ασκούνται όταν θίγονται θρησκευτικές πεποιθήσεις, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όταν δημοσιεύονται πληροφορίες για τις ένοπλες δυνάμεις και άσεμνα δημοσιεύματα. Πέρα από αυτά, στο Τύπο σε σχέση με την τηλεόραση υπάρχει ελεύθερία του λόγου. Στην τηλεόραση, η κατάσταση διαφέρει. Τα τηλεοπτικά κανάλια έχουν όρια στο τι θα μεταδώσουν και στο πως θα τα μεταδώσουν. Τώρα, θα μου πείτε γιατί ο Τύπος είναι περισσότερο ελέυθερος στα όσα δημοσιεύει και η τηλεόραση όχι; Μια απάντηση είναι ότι τα τηλεοπτικά κανάλια είναι περισσότερο προσβάσιμα, το προϊόν τους προσφέρεται δωρεάν. Επομένως, όταν μιλάμε για όρια στην ελευθερία του λόγου εννοούμε περισσότερο τα τηλεοπτικά κανάλια.
Τα όρια όμως, στην ελευθερία του λόγου δεν θα πρέπει να σχετίζονται μόνο με το αν θα υπάρξουν κυρώσεις από το ραδιοτηλεοπτικό συμβούλιο. Ο δημοσιογράφος θα πρέπει ο ίδιος να θέτει όρια στα όσα λέει και γράφει και στον τρόπο που τα μεταδίδει. Ανάλογα με τις αξίες, τις αρχές και τα πιστεύω του, θα πρέπει και ανάλογα να πράττει. Ο ίδιος ο δημοσιογράφος θα πρέπει να βάζει όρια στα όσα δημοσιεύει. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι στο χώρο των Μέσων υπάρχουν συμφέροντα πολιτικά και οικονομικά. Τις περισσότερες φορές οι πληροφορίες είναι κατευθυνόμενες και υποκινούνται. Δεν είναι λίγες οι φορές που ορισμένες ειδήσεις αν δεν συμφέρουν το Μέσο τότε δεν μεταδίδονται. Αυτό όμως δεν είναι ελευθερία του λόγου. Δεν μπορούν να βγαίνουν οι άνθρωποι των Μέσων και να μιλάνε για ελευθερία της έκφρασης, ενώ την ίδια ώρα τα όσα συμβαίνουν στην επικαιρότητα τα προβάλλουν ανάλογα με τα συμφέροντα τα οποία εξυπηρετούν. Επομένως, όρια στην ελευθερία του λόγου δεν θα πρέπει να υπάρχουν. Τα μόνα όρια που θα πρέπει να τίθονται είναι όσα βρίσκονται στο άρθρο 14 του Συντάγματος. Από εκέι και πέρα, ο ίδιος ο δημοσιογράφος ανάλογα με τις αρχές του, τα πιστεύω του και τις αξίες του θα πρέπει να θέτει ο ίδιος όρια στα όσα δημοσιεύει.

Καμία ουσία...

Την επόμενη Κυριακή έχουμε ευροεκλογές και πριν δυο μέρες παρουσιάστηκε σε όλα τα τηλεοπτικά κανάλια το ντιμπέϊτ των πολιτικών αρχηγών των κομμάτων. Χαρακτηρίστηκε ως παγκόσμια πρωτοτυπία ύπο την έννοια ότι σε καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν διεξήχθει ούτε θα διεξαχθεί ντιμπέϊτ για τις ευροεκλογές. Τώρα, ποιός είναι ο λόγος που έγινε σε εμάς ντιμπέϊτ; Μήπως προετοιμαζόμαστε το φθινόπωρο για βουλευτικές εκλογές; Ό,τι και να συμβαίνει, το ντιμπέϊτ πλέον δεν οφελεί σε τίποτα. Δεν είναι χρήσιμο ούτε για την πολιτική ούτε για μας τους πολίτες. Αντιθέτως, ως τηλεοπτικό προϊόιν θεωρείται χρήσιμο για την show biz, καθώς αποτελέι πηγή συζητήσεων στα πάνελ των τηλεοπτικών εκπομπών.
Τα ντιμπέϊτ είναι απόλυτα συνδεδεμένα με προεκλογικές περιόδους. Σε κάθε προεκλογική περίοδο παρουσίαζεται σε όλα τα τηλεοπτικά κανάλια το γνωστό σε όλους μας πολιτικό ντιμπέϊτ. Όσο πέρνανε τα χρόνια, τα ντιμπέϊτ παρουσιάζονται ως μια βαρετή και χωρίς καμία ούσια διαδικασία παράλληλων μονολόγων. Κάθε φορά παρουσιάζονται οι πέντε πολιτικοί του εκάστοτε κόμματος και οι πέντε δημοσιογράφοι που καθένας του θέτει ένα διαφορετικό ερώτημα στον κάθε πολιτικό. Σε κάθε εκλογική περίοδο διεξάγεται η ίδια και απαράλλαχτη τηλεοπτική διαδικασία. Τελικά, όλοι μας αναρωτιόμαστε τι είναι το ντιμπέϊτ και σε τι οφελεί; Υποτίθεται πως η διαδικάσια αυτή έχει καθιερωθεί προκειμένου να δίνονται απαντήσεις σε ερωτήματα που απασχολούν τους πολίτες και να τους βοηθήσουν να αποφασίσουν τι θα ψηφίσουν. Ωστόσο, η όλη διαδικασία του ντιμπέϊτ καταλήγει να θεωρείται μια πληκτική παράθεση μονολόγων, δίχως κανένα απολύτως συμπέρασμα. Το ντιμπέϊτ φαίνεται να είναι μια καλή επικοινωνιακή διαδικασία όπου ο πολιτικός αρχηγός λέει αυτά που θέλει και τον συμφέρουν να πεί και βέβαια αποφεύγει να απαντάει σε όσα δεν τον συμφέρουν, προσφεύγοντας σε γενικολογίες δίχως ουσία. Όπως έχει αποδειχτεί τα ντιμπέϊτ είναι ένα είδος μιντιακού event, το οποίο συμπικνώνει τις ήδη γνωστές απόψεις των πολιτικών. Αποτελέι μια μάχη εντυπώσεων μεταξύ των πολιτικών. Οι πολιτικοί αρχηγοί μάχονται για το ποιος θα εντυπωσιάσει καλύτερα.
Ο κόσμος κουράστηκε πλέον να παρακολουθεί κάθε φορά την ίδια ακριβώς διαδικασία. Το μόνο που βλέπουν και διαπιστώνουν είναι ότι κάθε πολιτικός εκθέτει τις γνώμες του, προωθεί όσα τον συμφέρουν και συνέχως δίνουν υποσχέσεις... Πλέον η συγκεκριμένη διαδικασία διεξαγωγής του ντιμπέϊτ χρήζει την άμεση αλλαγή. Δεν οφελεί πλέον σε τίποτα η διαδικασία των πολιτικών και δημοσιογράφων να ρώτουν οι δεύτεροι και να απαντούν οι πρώτοι μέσα σε λίγα λεπτά. Το μόνο που συμβαίνει είναι ο κάθε πολιτικός να συνοψίζει τα πολιτικά του σχέδια, τα οποία τα έχουμε ακούσει και ξανακούσει. Το ντιμπέϊτ πρέπει να παρεί μια άλλη μορφή, να γίνει ποιο ουσιαστικό. Να μπορούμε να βγάζουμε ειδήσεις που οφελούν την κοινωνία μας και οι πολίτες να έχουν μια καθαρότερη εικόνα των κομμάτων με τους πολιτικούς τους.

Τα άγρια μωρά...

Τα άγρια μωρά...

Τι να πει κανείς για τον Κώστα Μητρόπουλο; Από που να αρχίσουμε και που να τελειώσουμε; Ο Κώστας Μητρόπουλος είναι ένα θρυλικό όνομα της ελληνικής γελειογραφίας και του σατυρικού λόγου. Τα σατυρικά του σκίτσα, οι επιτυχημένες ατάκες του βρίσκονται στο προσκήνιο σχεδόν 50 χρόνια. Είναι σαρκαστής και ταυτόχρονα αυτοσαρκαζόμενος. Δεν διστάζει να γελειοποιήσει με έξυπνο τρόπο και γεμάτο χιούμορ την επικαιρότητα, τα πολιτικά δρώμενα του τόπου. Μέσα από τα σκίτσα του, ο Κώστας Μητρόπουλος είναι ο πιτσιρικάς, το άγριο μωρό που κανει τις σκανταλιές του, κανωντάς μας να γελάμε. Βλέποντας καθημερινά τα σκίτσα του στις εφημερίδες Νεα και Βήμα παρατηρούμε ότι κοιτάζει με αγνή και ανατρεπτική ματιά την επικαιρότητα, τα πολιτικά συμβάντα. Ίσως να υπάρξουν πολλοί που θα πούν ότι ο Κώστας Μητρόπουλος ασκεί ένα είδος κριτικής, ωστόσο κάτι τέτοιο δεν ισχυεί. Δεν ασκεί κανενός είδος κριτικής, το μόνο που κάνει και το κάνει με επιτυχία είναι να γελειοποιεί τις πολιτικές καταστάσεις του τόπου μας, να κάνει πλάκα με τις φυγούρες των πολιτικών μας, σατυριζοντάς τους. Τα σκίτσα του φανερώνουν όπως είπαμε αυτή την αθωότητα και συνάμα την ανατρεπτικότητα που έχει ο χιουμοριστικός του λόγο. Καθημερινά, ο Κώστας Μητρόπουλος σκιτσοβολάει στις γελειογραφίες του, μας προβάλλει τον κόσμο μας, τους πολιτικούς μας μέσα από μια άλλη οπτική ματιά. Την ματιά ένος μικρού πιτσιρικά και ενός σκανταλιάρικου μωρού. Οτιδήποτε συμβαίνει στην πολιτική σκηνή του τόπου μας που μας επηρεάζει, ο Κώστας Μητρόπουλος βρίσκεται πάντα εκεί, είναι πάντα έτοιμος να σκιτσογραφήσει την κατάσταση και να την γελειοποιήσει με καυστικό και χιουμοριστικό τρόπο. Τα σκίτσα του αυτές τις μέρες προβάλλουν την πολιτική επικαιρότητα, τις ευρωεκλογές, τις πολιτικές διαφημίσεις και γενικότερα όλο το τζέρτζελο που επικρατεί ενόψει ευροεκλογών...